Blogs
Voor mij is het allermooiste van mediumschap dat er, voorbij de sluier van leven en fysieke dood, alsnog healing kan plaatsvinden in relaties die bij leven moeizaam of verstoord waren. Zo ook vandaag bij M, die al een tijd lang signalen oppikte dat haar overleden vader contact zocht. Vandaag kwam hij dan, na 14 jaar, door om met zijn dochter te spreken.
Over alles wat hij haar niet heeft kunnen geven en waarom: Over zijn eigen eenzame jeugd in het sanatorium vanwege tuberculose. Het gemis van zijn ouders. Erkenning voor M haar gemis en verdriet. En haar kracht. In één klap zoveel inzicht in het hoe en waarom van de belangrijke wendingen in haar bewogen leven.
Alsnog kon vader nu de bewondering en liefde voor zijn dochter overbrengen die hij bij leven nooit kon uiten. En ook kennis van - en betrokkenheid bij - het leven van zijn achtergebleven vrouw, overige kinderen en kleinkinderen. De groei die hij inmiddels heeft doorgemaakt. Zelfs met de nodige zelfspot terug kan kijken op hoe hij thuis voorzong uit het psalmenboek en daarbij regelmatig blijk gaf de teksten eigenlijk niet zo goed te kennen en alles door elkaar haalde. Herinneringen aan het strand, de collectie schelpen. Zijn dankbaarheid voor M haar aanwezigheid bij zijn laatste ademtocht. De bevestiging dat het roodborstje dat ze sindsdien vaak ziet, inderdaad een teken is van zijn aanwezigheid en liefde. (Ik kan het niet verklaren, maar juist deze vogeltjes komen bij zoveel mensen langs op veelzeggende momenten en manieren die verband houden met een overleden dierbare!)
Mediumschap gaat veel verder dan het leveren van bewijs van leven na dit leven. Onze dierbaren leven niet alleen voort, maar ontwikkelen zich verder in de astrale dimensie. En ze verlangen ernaar hun achtergebleven naasten te verzekeren van hun betrokkenheid en liefde. Ook - of juist - als die er bij leven niet (genoeg) was. Mediumschap is het bouwen van die brug van liefde.
ellen.backtobalance@gmail.com